அவளுக்கு பயங்கர பிரஷர். கலை உலகம்லாம் ஒரு மாதிரி காடு மாதிரி. இவ சக்சஸ்ஃபுல்லா இருந்தாலும், ஏதோ புலிக்கு முன்னாடி மான் மாதிரி பயந்துகிட்டே இருப்பா.
ஒவ்வொரு லைக்கும், ஒவ்வொரு கமெண்டும் ஒரு மாதிரி தீர்ப்பு மாதிரி. தூக்கமே வராது. நைட் பூரா சோஷியல் மீடியால ஸ்க்ரோல் பண்ணிட்டே இருப்பா. "நல்லா பண்ணலைன்னா என்ன ஆகும்?" "யாராவது ஏதாவது சொல்லுவாங்களோ?"ன்னு பயந்துகிட்டே இருப்பா.
ஒரு மழைக்காலத்துல, கொலாபால ஒரு பெரிய ஆர்ட் கேலரில அவளோட டிசைன்ஸ் எல்லாம் வச்சிருந்தாங்க. எல்லாரும் வந்திருந்தாங்க. வாசனை எல்லாம் கலந்து ஒரு மாதிரி கமகமன்னு இருந்துச்சு. அன்யாக்கு ஒரே பதட்டம். சும்மா சுத்தி சுத்தி வந்தா.
அப்ப ரோஹன் கண்ணுல பட்டான். ரோஹன் ஒரு பெரிய இடத்துப் புள்ளை. அவளோட டிசைன்ஸ விரும்பி வாங்குறவன். அவன பாத்தா ஏதோ ஒரு மாதிரி இன்ட்ரஸ்டிங்கா இருக்கும். பேசினா கூட சூப்பரா இருக்கும். ஆனா அன்னைக்கு அவன பாத்ததும் ஏதோ ஒரு மாதிரி கவலையா தெரிஞ்சான். இவளுக்கு கொஞ்சம் நடுக்கமா இருந்துச்சு.
அவன் இவள நோக்கி வந்தான். இவளையே பாத்துக்கிட்டே இருந்தான். சுத்தி இருக்கறவங்க எல்லாம் மறந்து போனா மாதிரி இருந்துச்சு. அவன் கிட்ட வந்ததும் இவள் கைய மெதுவா தொட்டான். "அன்யா,"ன்னு சொன்னான். குரல் கொஞ்சம் கம்மலா இருந்துச்சு. "நீ சரியா இருக்கியா? ஏதோ சரியில்ல மாதிரி தெரியுது"ன்னு கேட்டான்.
அன்யாக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியல. "நான்... எனக்குத் தெரியல"ன்னு சொன்னா. குரல் ரொம்ப மெதுவா வந்துச்சு.
ரோஹன் அவளோட மணிக்கட்ட தடவினான். ஏதோ ஒரு மாதிரி ஷாக் அடிச்ச மாதிரி இருந்துச்சு. "என்னோட வா"ன்னு சொன்னான். கொஞ்சம் உறுதியா, ஆனா மெதுவா சொன்னான். அவள கூட்டத்துல இருந்து வெளிய கூட்டிட்டு போனான்.
கடற்கரை மணல்ல நடந்து போனாங்க. மழை தூறிட்டு இருந்துச்சு. அலை அடிக்குற சத்தம் மனசுக்கு இதமா இருந்துச்சு. ரோஹன் இவள பாத்து "பேசு அன்யா"ன்னு சொன்னான்.
அவ எல்லாத்தையும் கொட்டிட்டா. எப்படி பயந்திருந்தா, என்ன டென்ஷனா இருந்துச்சுன்னு எல்லாத்தையும் சொன்னா. ரோஹன் பொறுமையா கேட்டான். அவ முடிச்சதும், அவளோட முகத்த கையால ஏந்திக்கிட்டான். கண்ணீரை மெதுவா தொடைச்சான். "அன்யா,"ன்னு சொன்னான். குரல் கொஞ்சம் கரகரப்பா இருந்துச்சு. "நீ சூப்பரா பண்ற. நீ திறமையானவள். நீ தனியா இல்ல. நான் உன்னோட இருக்கேன் "ன்னு சொன்னான்.
அப்புறம் அவள கிஸ் பண்ணான். ரொம்ப மெதுவா, அன்பா ஒரு கிஸ். அவனோட தொடுதல்ல இவளோட டென்ஷன் எல்லாம் போற மாதிரி இருந்துச்சு. அந்த நிமிஷத்துல அவன் கூட ஏதோ ஒரு கனெக்ஷன் ஃபீல் பண்ணா. இருள்ல ஒரு வெளிச்சம் தெரியுற மாதிரி இருந்துச்சு.
அந்த கிஸ் ஒரு திருப்புமுனையா இருந்துச்சு. ரோஹனோட சப்போர்ட்டால அன்யா ஒரு தெரபிஸ்ட் கிட்ட போனா. தெரபி பண்ணிக்கிட்டா. கொஞ்சம் கொஞ்சமா சரியாக ஆரம்பிச்சா. அவளோட ஆர்ட் மாறிச்சு. இப்ப அவளோட பயம், அவளோட ஃபீலிங்ஸ் எல்லாம் அதுல தெரிய ஆரம்பிச்சது. கம்ப்ளீட்டா சரியில்லன்னாலும், ஸ்ட்ரெஸ்ஸ எப்படி ஹேண்டில் பண்ணனும்னு கத்துக்கிட்டா.
அவ தனியா இல்லன்னு புரிஞ்சுக்கிட்டா. ரோஹன் அவ கூடவே இருந்தான். அவன் அவளுக்கு ஒரு மாதிரி நங்கூரம் மாதிரி. ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து கலை உலகத்துல இருக்கற சவால்கள எதிர்கொண்டாங்க. அவங்களோட பாண்டிங் ரொம்ப ஸ்ட்ராங்கா இருந்துச்சு.
அன்பு இருந்தா போதும். இருள்ல கூட வெளிச்சம் கிடைக்கும்னு புரிஞ்சது!
No comments:
Post a Comment