ஆனா, உண்மையான சுதந்திரம்ங்கிறது, நமக்கும் மத்தவங்களுக்கும், விட்டுக்கொடுக்குறதுலதான் இருக்கு. "யாரையும் பிடிச்சு வெச்சுக்காதீங்க. போகணும்னு நினைக்கிறவங்களை போக விடுங்க. கம்பல் பண்ணி வெச்சிருக்கிறது ஒரு தொல்லையாத்தான் முடியும். உங்களுக்கு சுதந்திரம் வேணும்னா, இதைத்தான் நீங்க செய்யணும்" -
இந்த விஷயம் ஒரு ஆழமான உண்மையைச் சொல்லுது. நம்ம உறவுகளைப் பத்தியும், தனிப்பட்ட சுதந்திரத்தைப் பத்தியும் இது ரொம்ப முக்கியம்.
யோசிச்சுப் பாருங்க: யாரையாவது நம்மகூட கட்டாயமா இருக்கணும்னு நினைக்கும்போது - அது எமோஷனலா மிரட்டியோ, குற்ற உணர்ச்சியைத் தூண்டியோ, இல்ல பிடிவாதமாவோ இருக்கலாம் - அங்க ஒரு உண்மையான உறவு வளராது. மாறா, நாம ஒரு ஜெயிலை உருவாக்குறோம், அது அவங்களுக்கு மட்டும் இல்ல, நமக்கும் தான்.
இப்படி ஒரு கட்டாய உறவை மெயின்டெயின் பண்ணுறதுக்கு நிறைய எனர்ஜி வீணாகும். கடைசில, அது ஒரு அழிவாத்தான் முடியும்.
வெறுப்பு, மூச்சுத்திணறல், ஒரு திண்டாட்டம்னுதான் அது மாறும்.
இதுக்கு நேர் மாறா, ஒருத்தர் தன்னோட பாதையைத் தேர்வு செய்ய நாம அனுமதிக்கும்போது - அந்தப் பாதை நம்மள விட்டு விலகிப் போனாலும் - நாம ஒரு வேற மாதிரி பலத்துக்குத் திறக்கிறோம். இது அலட்சியம் இல்லைங்க; இது மரியாதை.
ஒவ்வொரு மனுஷனுக்கும் அவங்களுக்கான ஒரு பயணம் இருக்கு, அவங்களுக்கான தேவை இருக்கு, அவங்களுக்கான சந்தோஷத்தோட அர்த்தம் இருக்கு. நம்ம பிடியை தளர்த்தும்போது, அவங்க அவங்களோட உண்மையான பாதையைத் தேடிப் போக விடுறோம். அப்படி செய்யும்போது, இருக்க முடியாத விஷயங்களை கெட்டியா பிடிச்சுக்கிட்டு இருக்கிற எமோஷனல் பாரத்துல இருந்து நம்மளும் விடுதலை அடையறோம்.
இந்தக் கொள்கை வெறும் பர்சனல் உறவுகளுக்கு மட்டும் இல்லைங்க. இது வேலை, பழைய பழக்கவழக்கங்கள், ஏன்... காலாவதியான நம்பிக்கைகளுக்கும் பொருந்தும். நமக்கு இனி தேவைப்படாத விஷயங்களை கெட்டியா பிடிச்சுக்கிட்டு இருக்கிறதால நம்ம வளர்ச்சி நின்னுடும். புது வாய்ப்புகள் நம்ம வாழ்க்கைக்குள்ள வராது.
அதனால, உங்க பிடியை விடுவிக்கிற ஞானத்தைத் தழுவுங்க. இது ஒரு தைரியமான செயல். இது உண்மையான உறவுகளுக்கும், நிஜமான அனுபவங்களுக்கும், கடைசியில உங்க ஆழ்ந்த சுதந்திர உணர்வுக்கும் வழி வகுக்கும்.
No comments:
Post a Comment