அந்த நகரின் மையத்தில், ஒரு கலைக்கூடத்தில் அனு பணிபுரிந்தாள். கலை உலகின் பிரகாசம் அவளைச் சுற்றி இருந்தது. ஆனால் அவளுக்குத் தெரியாமல், குமரனின் ஓவியங்கள் அவள் மனதில் ஒரு அழகிய உலகை வரைந்து கொண்டிருந்தன.
ஒரு நாள், கலைக்கூடத்தில் அவசரம். முக்கியமான ஒரு கண்காட்சிக்கு ஓவியம் தேவைப்பட்டது. அனு கவலையில் ஆழ்ந்தாள். அப்போதுதான் குமரன் அவள் கண்முன் தோன்றினான்.
அவன் வரைந்த ஓவியம் அனைவரையும் வியப்பில் ஆழ்த்தியது. நகரத்தின் நவீனத்தன்மையும், பாரம்பரியமும் ஒன்றாக கலந்த அந்த ஓவியம், ஒவ்வொருவரின் இதயத்தையும் தொட்டது. அனுவின் கண்கள் ஆச்சரியத்தால் விரிந்தன.
"இதை எப்படி இவ்வளவு அழகாக வரைந்தீர்கள்?" என்று அனு கேட்டாள்.
"இந்த நகரம் என்னை எப்போதும் கவர்ந்திழுக்கிறது. அதன் நிறங்கள், அதன் மக்கள், அதன் கதைகள்... இதையெல்லாம் என் ஓவியத்தில் கொண்டு வர முயற்சித்தேன்," என்றான் குமரன்.
அந்த கண்காட்சியில் பல ஓவியங்கள் இருந்தன. ஆனால், குமரனின் ஓவியம்தான் அனைவரின் கவனத்தையும் ஈர்த்தது.
ஒரு பத்திரிகையாளர், குமரனின் கதையை கேட்டு மிகவும் கவரப்பட்டு அவனைப் பற்றி விரிவான ஒரு கவர் ஸ்டோரி எழுதினார். அது குமுதத்தில் வெளியானது.
அந்த கட்டுரை வெளியான பிறகு, குமரன் பிரபலமானான் . பல கலைக்கூடங்கள் அவனுடைய ஓவியங்களை வாங்க விரும்பின.
ஆனாலும் குமரன் ஏனோ தயங்கினான். தன் சிறிய குடிசையில் இருந்தே ஓவியம் வரைய விரும்பினான்.
ஒரு நாள், அனு குமரனை சந்திக்க வந்தாள். "உங்கள் ஓவியங்கள் மிகவும் அழகானவை. நான் ஒரு கலைக்கூடம் தொடங்க விரும்புகிறேன். அந்த கலைக்கூடத்தில் உங்கள் ஓவியங்களை காட்சிப்படுத்த விரும்புகிறேன்," என்றாள்.
குமரன் ஆச்சரியப்பட்டான். "நீங்கள் இதை செய்ய வேண்டிய அவசியமில்லை," என்றான்.
"இது எனக்கு மிகவும் முக்கியமானது. உங்கள் கலை உலகிற்கு தெரிய வேண்டும்," என்றாள் அனு.
அவர்கள் இருவரும் சேர்ந்து ஒரு கலைக்கூடத்தைத் தொடங்கினர். அந்த கலைக்கூடம், குமரனின் ஓவியங்களால் மட்டுமல்லாமல், பிற புதிய கலைஞர்களின் ஓவியங்களாலும் நிரம்பியது. குமரன் ஒரு சிறிய குடிசையில் இருந்து வெளிவந்து, உலகின் மிகப்பெரிய கலைஞர்களில் ஒருவரானான் .
கலைக்கூடத்தின் திறப்பு விழாவில், அனைவரும் குமரனைப் பாராட்டினர்.
அனுவும் குமரனும் மேடையில் நின்று பேசினர். பேசும் போது, அனுவின் கண்கள் குமரனை நோக்கி இருந்தன. அவளுக்குத் தெரிந்தது, அவளுடைய எதிர்காலம் குமரனுடன் இணைந்திருக்கிறது என்பது. அவள் ஒரு கலைஞனாக மட்டுமல்ல, ஒரு மனிதனாகவும் குமரனை நேசிக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்தாள்.
அந்த இரவு, விண்மீன்கள் மின்னியது. கலைக்கூடத்தின் கூரையில் இருந்து வானத்தைப் பார்த்து, குமரனும் அனுவும் சிரித்தனர். அவர்களின் வாழ்க்கை இப்போது புதிய அத்தியாயத்தைத் தொடங்கியிருந்தது.
No comments:
Post a Comment