நாம் ஒவ்வொருவரும் தனித்துவமானவர்கள், இந்த உலகத்தில் ஒரு சிறு புள்ளியாகத் தோன்றலாம். ஆனால், உண்மை என்னவென்றால், நாம் எல்லையற்ற பரம்பொருளின் ஒரு அங்கம். அந்தப் பரம்பொருள் எப்படி எங்கும் நிறைந்திருக்கிறதோ, அதேபோல் அதன் சாராம்சம் நம் ஒவ்வொருவருக்குள்ளும் உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.
பிறக்கிறோம், வளர்கிறோம், உலகியல் இன்பங்களையும் துன்பங்களையும் அனுபவிக்கிறோம். உறவுகள், உடைமைகள், சாதனைகள் எனப் பலவற்றை நாம் பெற்றாலும், ஏதோ ஒன்று நம்மை முழுமையடையாமல் தடுக்கிறது. அந்த "ஏதோ ஒன்று"தான், நாம் இந்த உடல் என்னும் எல்லைக்குள் சுருங்கிவிட்டோம் என்ற உணர்வு.
ஒரு சிறிய துளி, தான் ஒரு பெரிய சமுத்திரத்தின் அங்கம் என்பதை மறந்துவிட்டால், அதன் முழு ஆற்றலையும் உணர முடியுமா? அதுபோலத்தான், நாமும் நம்முடைய எல்லையற்ற இயல்பை உணராதவரை, வாழ்க்கையின் முழு அர்த்தத்தையும் அடைய முடிவதில்லை.
நம்முடைய உண்மையான இயல்பு, இந்த உடல், மனம், புத்தி ஆகிய எல்லைகளைத் தாண்டியது. நாம் அந்த எல்லையற்ற பேரறிவின், பேரானந்தத்தின் ஒரு துளி. ஒரு துளி நீரை எடுத்துப் பார்த்தால், அது பார்ப்பதற்குச் சிறியதாக இருக்கலாம். ஆனால், அது எங்கிருந்து வந்தது? அது ஒரு பெரிய ஆழியிலிருந்து வந்தது, மீண்டும் அதனுடனேயே கலக்கக்கூடிய சாத்தியத்தையும் தன்னகத்தே கொண்டது. அதுபோல, நாமும் அந்த எல்லையற்ற பரம்பொருளிலிருந்து வந்திருக்கிறோம், மீண்டும் அதனுடனேயே கலப்பதே நமது வாழ்வின் உள்ளார்ந்த நோக்கம்.
தன்னை உணர்தல் என்பது, இந்த உண்மையை அனுபவப்பூர்வமாக அறிவது. "நான் இந்த உடல் அல்ல, நான் இந்த மனம் அல்ல" என்ற தெளிவு பிறக்கும்போது, நம்முடைய கட்டுப்பட்ட உணர்வு தளர்கிறது. நாம் நம்முடைய உள்ளார்ந்த ஆற்றலை உணரத் தொடங்குகிறோம். பயம், கவலை, பொறாமை போன்ற எதிர்மறை எண்ணங்கள் நம்மைவிட்டு விலகுகின்றன. காரணம், நாம் ஒரு சிறிய தனிப்பட்ட நபர் அல்ல, எல்லாவற்றையும் உள்ளடக்கிய ஒரு பெரிய சக்தியின் அங்கம் என்ற ஞானம் நமக்குக் கிடைத்துவிடுகிறது.
இந்த உலகத்தில் நாம் காணும் அனைத்து உயிர்களும், அனைத்துப் பொருட்களும் அந்த ஒரு பரம்பொருளின் வெவ்வேறு வெளிப்பாடுகளே. ஒரு மரத்தில் இருக்கும் ஒவ்வொரு இலையும் தனித்துவமானது, ஆனால் அவை அனைத்தும் ஒரே வேரிலிருந்து வந்தவை. அதுபோல, நாமும் ஒருவரோடொருவர் ஆழமாக இணைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.
தன்னை உணர்ந்த ஒருவன், மற்ற உயிர்களையும் தன்னைப் போலவே நேசிக்கத் தொடங்குகிறான். அவனிடம் இருந்து வெறுப்போ, பாகுபாடோ வெளிப்படுவதில்லை.
தன்னை உணர்தலுக்கான பாதை எளிதானது அல்ல. நம்முடைய எண்ணங்களையும் உணர்வுகளையும் கூர்ந்து கவனிக்க வேண்டும். தியானம், யோகம் போன்ற ஆன்மீகப் பயிற்சிகள் இதற்கு உதவலாம். ஆனால், மிக முக்கியமாக, நாம் நம்முடைய குறுகிய எண்ணங்களிலிருந்து விடுபட முயற்சி செய்ய வேண்டும்.
"நான்", "எனது" என்ற சுயநல வட்டத்தை உடைத்து, "நாம்" என்ற பரந்த உணர்வுக்குள் நாம் நுழைய வேண்டும்.
வாழ்க்கை என்பது ஒரு பயணம். அந்தப் பயணத்தின் நோக்கம், நாம் யார் என்பதை உணர்வதுதான். நாம் வெறும் சிறு துளிகள் அல்ல, நாம் அந்த எல்லையற்ற சமுத்திரத்தின் அலைகள். அந்த உண்மையை உணரும்போது, நம்முடைய வாழ்க்கை அர்த்தமுள்ளதாகவும், ஆனந்தம் நிறைந்ததாகவும் மாறும்.
இந்த உலகத்தில் நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு செயலும், அந்தப் பரம்பொருளுடன் நாம் ஒன்றிணைவதற்கான ஒரு முயற்சியாக இருக்கட்டும். சிறு துளியாக வந்தாலும், சமுத்திரமாகவே வாழ்வோம்.
