ஒரு நாள், ராமசாமியின் வீட்டில் உணவு இல்லை. ராமசாமி தன் மனைவியிடம், "கவலைப்படாதே, எது எது எப்பப்போ நடக்கணுமோ அது அது அப்பப்ப சரியா நடந்தே தீரும். சாப்பாடு தானாக நம் வீட்டுக்கு வரும்" என்றார்.
ராமசாமியின் மனைவி கோபத்துடன், "உட்கார்ந்திருந்தால் எப்படி சாப்பாடு வரும்? நீ போய் ஏதாவது வேலை செய்தால் தான் சாப்பாடு வரும்" என்றார்.
ராமசாமி, "கவலைப்படாதே, எல்லாம் சரியாக நடக்கும்" என்றார்.
அன்று இரவு, ராமசாமி மற்றும் அவரது மனைவி இருவரும் பசியுடன் தூங்கச் சென்றனர்.
மறுநாள் காலை, ராமசாமியின் வீட்டு கதவு தட்டப்பட்டது. ராமசாமி கதவை திறந்தார். வாசலில் ஒரு உணவு டெலிவரி பையன் நின்றிருந்தார்.
டெலிவரி பையன், "ராமசாமி வீடு இதுதானே? உங்களுக்கு உணவு டெலிவரி செய்யப்பட்டுள்ளது" என்றார்.
ராமசாமி ஆச்சரியத்துடன், "ஆமாம், இது என் வீடு தான். ஆனால் நான் உணவு ஆர்டர் செய்யவில்லையே?" என்றார்.
டெலிவரி பையன், "உங்களுக்காக யாரோ ஒருவர் இந்த உணவை ஆர்டர் செய்துள்ளார்" என்றார்.
ராமசாமி உணவை வாங்கி உள்ளே சென்றார். ராமசாமியின் மனைவி ஆச்சரியத்துடன், "உணவு எப்படி வந்தது?" என்று கேட்டார்.
ராமசாமி, "நான் சொன்னேனே, எது எது எப்பப்போ நடக்கணுமோ அது அது அப்பப்ப சரியா நடந்தே தீரும்" என்றார்.
ராமசாமியின் மனைவி, " நமக்காக யார் உணவு ஆர்டர் செய்தது என்று தெரியுமா?" என்று கேட்டார்.
ராமசாமி, "தெரியாது" என்றார்.
அப்போது, ராமசாமியின் நண்பர் சுந்தரம் அங்கு வந்தார்.
சுந்தரம், "ராமசாமி, நேற்று இரவு நீங்கள் பசியுடன் தூங்கியதாக கேள்விப்பட்டேன் அதனால் தான் உங்களுக்காக உணவு ஆர்டர் செய்தேன்" என்றார்.
ராமசாமி, "நன்றி சுந்தரம், நீ சரியான நேரத்தில் உதவி செய்தாய்" என்றார்.
ராமசாமியின் மனைவி, "ராமசாமி, உன் நண்பர் சரியான நேரத்தில் உதவி செய்ததால்தான் நமக்கு உணவு கிடைத்தது. நீ வேலை செய்யாமல் உட்கார்ந்திருந்தால், உணவு தானாக வந்திருக்காது" என்றார்.
ராமசாமி, "சரி சரி, நான் வேலை செய்யாமல் உட்கார்ந்திருக்க மாட்டேன். இனிமேல் ஏதாவது வேலை செய்வேன்" என்றார்.
ராமசாமியின் மாமனார்தான் சுந்தரத்திடம் சொல்லி, உணவு ஆர்டர் செய்தார் என்பது ராமசாமிக்கு தெரியாது.
No comments:
Post a Comment