விதியின் விரல் அசைவு- மதிபாலன்

விண்மீன்கள் சிதறிய வானவெளியில், கோள்கள் தங்கள் நிழல் நடனத்தை ஆடிக் கொண்டிருந்தன. அந்த அமைதியான பிரபஞ்சத்தில், ஒரு விசித்திரமான அழைப்பு ஒலித்தது. அது சாதாரண குரல் அல்ல, பேரண்டத்தின் அதிர்வுகளைக் கிழித்துக்கொண்டு, அகன் என்ற எளிய மனிதனின் காதுகளைத் தொட்டது.

அகன், சராசரி மனிதனாக இருந்தாலும், அவனது கண்களில் கண்ட காட்சி அவனை ஸ்தம்பிக்க வைத்தது.

 பேரண்டத்தின் ஒளிக்கற்றைகள் ஒன்றிணைந்து, அவனுக்கு முன் ஒரு பிரகாசமான உருவமாக உருவெடுத்தன. அந்த உருவம் தெய்வீக சக்தியின் பிரகாசத்தால் ஜொலித்தது,

 அதன் குரல் அகனின் ஆன்மாவின் ஆழத்தில் எதிரொலித்தது.

"அகன், உனக்கு ஒரு விசேஷமான பொறுப்பு வழங்கப்படுகிறது," அந்தக் குரல் கூறியது. "இன்றிலிருந்து, நீ வெறும் பார்வையாளன் அல்ல. நீ என் துணைவன், என் தூதன், என் திட்டங்களை நிறைவேற்றுபவன். நீ வெறும் கருவி அல்ல, நீ விதியின் சிற்பி."

அகன் திகைத்துப்போய் கேட்டான், "ஏன் நான்? நான் கோடிக்கணக்கான உயிர்களில் ஒருவன் மட்டுமே. எனக்கு என்ன தகுதி இருக்கிறது?"

அந்த ஒளி உருவம் மென்மையாக ஒளிர்ந்தது, அதன் பிரகாசம் மேலும் அதிகரித்தது. "உன் வீர தீர செயல்களை நான் காணவில்லை, ஆனால் உன் இதயத்தின் தூய்மையை நான் கண்டேன். விண்மீன்கள் கண்ணீர் சிந்தியபோது, நீ செவிசாய்த்தாய். இருள் சூழ்ந்தபோது, நீ ஒளியை ஏற்றினாய். நீ செய்த செயல்களுக்காக நான் உன்னைத் தேர்ந்தெடுக்கவில்லை, ஆனால் நீ மாற்றத்தை உருவாக்கக்கூடியவன்."

அந்த உருவம் தனது கைகளை அசைத்து ஒரு காட்சியை உருவாக்கியது. அகனின் முன் கோளங்கள் தோன்றின, அவை உயிர்களால் நிறைந்திருந்தன, இருளிலிருந்து ஒளிக்கு, குழப்பத்திலிருந்து ஒழுங்கிற்கு அவை நகர்ந்தன.

"இந்தப் பாதையை உருவாக்க உனக்கு தேவையான அனைத்தும் உன்னிடமே உள்ளன," குரல் தொடர்ந்தது. "நீ சமநிலையை நிலைநாட்டுவாய், இருளில் ஒளியாக மாறுவாய், மாற்றத்திற்கான தூண்டுதலாக இருப்பாய். ஆனால் ஒன்றை நினைவில் கொள்: இந்த பயணம் எளிதானது அல்ல. சந்தேகங்கள், போராட்டங்கள், தனிமையின் தருணங்கள் இருக்கும்."

அகன் உறுதியான பார்வையுடன் நின்றான், அவனது கண்களில் பிரபஞ்சத்தின் விசித்திரமான அழகு பிரதிபலித்தது. "நான் ஏற்றுக்கொள்கிறேன்," என்று அவன் சொன்னான். "நான் இந்த பாதையில் நடப்பேன், புகழுக்காக அல்ல, படைப்பின் மீதுள்ள அன்பினால்."

தெய்வீக நெருப்பு அகனின் உடலைச் சூழ்ந்தது, விண்மீன் தூசிகள் அவன் இரத்தத்தில் ஓடின. அவனது கையில் ஒரு மந்திரக்கோல் தோன்றியது, அது பேரண்டத்தின் சாரத்தால் பிரகாசித்தது. அது வெறும் ஆயுதம் அல்ல, அது படைப்பு மற்றும் அழிவின் கருவி, அவனது புதிய பங்கின் சின்னம்.

"இப்போது செல்! முதல் படி உனக்காக காத்திருக்கிறது. இருளின் விளிம்பில் ஒரு உலகம் உதவிக்காக ஏங்குகிறது. நினைவில் கொள், நீ தனியாக இல்லை - நான் எப்போதும் உன்னுடன் இருக்கிறேன், விண்மீன்கள் உன்னை வழிநடத்தும்."

அந்த உருவம் மறைந்தது, பரந்த பிரபஞ்சம் அகனைச் சூழ்ந்தது. ஆனால் அவன் முன்பு இருந்தவன் அல்ல. அவன் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவன், தெய்வத்தின் தூதன், அவனது பயணம் இப்போதுதான் தொடங்கியது. 

உறுதியான இதயத்துடன், பிரகாசமான மந்திரக்கோலுடன், அகன் மின்னல் வேகத்தில் தனது முதல் இலக்கை நோக்கிப் புறப்பட்டான். பேரண்டம் மீண்டும் அதிர்ந்தது, அது மகிழ்ச்சியுடன் சிரித்தது.